било емчило

Речник на българския език

1. било емчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било емчило е производна форма на емча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).