било доутолило

Речник на българския език

1. било доутолило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било доутолило е производна форма на доутоля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).