било доугоявало

Речник на българския език

1. било доугоявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било доугоявало е производна форма на доугоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).