било допъплило

Речник на българския език

1. било допъплило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било допъплило е производна форма на допъпля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).