било доковало

Речник на българския език

1. било доковало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било доковало е производна форма на докова (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).