било двуличничило

Речник на българския език

1. било двуличничило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било двуличничило е производна форма на двуличнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).