било двоило

Речник на българския език

1. било двоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било двоило е производна форма на двоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).