било втренчило

Речник на българския език

1. било втренчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било втренчило е производна форма на втренча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).