било вторачило

Речник на българския език

1. било вторачило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било вторачило е производна форма на вторача (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).