било вкоравило

Речник на българския език

1. било вкоравило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било вкоравило е производна форма на вкоравя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).