било бърчило

Речник на българския език

1. било бърчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било бърчило е производна форма на бърча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).