било бърбочило

Речник на българския език

1. било бърбочило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било бърбочило е производна форма на бърбоча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).