било безпокоило

Речник на българския език

1. било безпокоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било безпокоило е производна форма на безпокоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).