била спотулила

Речник на българския език

1. била спотулила — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била спотулила е производна форма на спотуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).