била бунила

Речник на българския език

1. била бунила — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била бунила е производна форма на буня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).