бибитнало

Речник на българския език

1. бибитнало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

бибитнало е производна форма на бибитна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. бибитнало — мин. деят. св. прич. ср. р.

бибитнало е производна форма на бибитна (мин. деят. св. прич. ср. р.).