бибитнали

Речник на българския език

1. бибитнали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

бибитнали е производна форма на бибитна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. бибитнали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

бибитнали е производна форма на бибитна (мин. деят. св. прич. мн. ч.).