бибипнете

Речник на българския език

1. бибипнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

бибипнете е производна форма на бибипна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. бибипнете — повелително наклонение, мн. ч.

бибипнете е производна форма на бибипна (повелително наклонение, мн. ч.).