беше самоуспокоявал

Речник на българския език

1. беше самоуспокоявал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самоуспокоявал е производна форма на самоуспокоявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самоуспокоявал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самоуспокоявал е производна форма на самоуспокоявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).