беше самотувал

Речник на българския език

1. беше самотувал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самотувал е производна форма на самотувам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самотувал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самотувал е производна форма на самотувам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).