беше самосъжалило

Речник на българския език

1. беше самосъжалило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше самосъжалило е производна форма на самосъжаля (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше самосъжалило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше самосъжалило е производна форма на самосъжаля (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).