беше самопогълнал

Речник на българския език

1. беше самопогълнал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самопогълнал е производна форма на самопогълна (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самопогълнал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самопогълнал е производна форма на самопогълна (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).