беше похулило

Речник на българския език

1. беше похулило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше похулило е производна форма на похуля (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше похулило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше похулило е производна форма на похуля (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).