беше попочинал

Речник на българския език

1. беше попочинал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше попочинал е производна форма на попочина (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше попочинал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше попочинал е производна форма на попочина (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).