беше поочупило

Речник на българския език

1. беше поочупило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше поочупило е производна форма на поочупя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше поочупило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше поочупило е производна форма на поочупя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).