беше поокъсявал

Речник на българския език

1. беше поокъсявал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше поокъсявал е производна форма на поокъсявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше поокъсявал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше поокъсявал е производна форма на поокъсявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).