беше понапъпил

Речник на българския език

1. беше понапъпил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше понапъпил е производна форма на понапъпя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше понапъпил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше понапъпил е производна форма на понапъпя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).