беше понапердашил

Речник на българския език

1. беше понапердашил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше понапердашил е производна форма на понапердаша (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше понапердашил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше понапердашил е производна форма на понапердаша (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).