беше понабирал

Речник на българския език

1. беше понабирал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше понабирал е производна форма на понабирам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше понабирал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше понабирал е производна форма на понабирам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).