беше поизхабил

Речник на българския език

1. беше поизхабил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше поизхабил е производна форма на поизхабя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше поизхабил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше поизхабил е производна форма на поизхабя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).