беше позаоблачавал

Речник на българския език

1. беше позаоблачавал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше позаоблачавал е производна форма на позаоблачавам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше позаоблачавал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше позаоблачавал е производна форма на позаоблачавам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).