беше наивничило

Речник на българския език

1. беше наивничило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше наивничило е производна форма на наивнича (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше наивничило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше наивничило е производна форма на наивнича (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).