беше инокулирало

Речник на българския език

1. беше инокулирало — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше инокулирало е производна форма на инокулирам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше инокулирало — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше инокулирало е производна форма на инокулирам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).