безумствувала

Речник на българския език

1. безумствувала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

безумствувала е производна форма на безумствувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. безумствувала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

безумствувала е производна форма на безумствувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. безумствувала — мин. деят. св. прич. ж. р.

безумствувала е производна форма на безумствувам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. безумствувала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

безумствувала е производна форма на безумствувам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).