барнете

Речник на българския език

1. барнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

барнете е производна форма на барна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. барнете — повелително наклонение, мн. ч.

барнете е производна форма на барна (повелително наклонение, мн. ч.).