аспирирали

Речник на българския език

1. аспирирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

аспирирали е производна форма на аспирирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. аспирирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

аспирирали е производна форма на аспирирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. аспирирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

аспирирали е производна форма на аспирирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. аспирирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

аспирирали е производна форма на аспирирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).