артикулирал

Речник на българския език

1. артикулирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

артикулирал е производна форма на артикулирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. артикулирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

артикулирал е производна форма на артикулирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. артикулирал — мин. деят. св. прич. м. р.

артикулирал е производна форма на артикулирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. артикулирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

артикулирал е производна форма на артикулирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).