амбицирал е

Речник на българския език

1. амбицирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

амбицирал е е производна форма на амбицирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. амбицирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

амбицирал е е производна форма на амбицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. амбицирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

амбицирал е е производна форма на амбицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).